Pyreox tabletki powlekane 500 mg 20 tabletek

Pyreox tabletki powlekane 500 mg 20 tabletek

Lek Pyreox jest produadkach:ktem leczniczym o działaniu przeciwbólowym (łagodzącym ból), przeciwgorączkowym (zmniejszającym gorączkę) i rozkurczowym (łagodzącym skurcze mięśni gładkich).
Lek Pyreox jest wskazany do stosowania w poniższych przyp

• ciężki ostry lub przewlekły (długotrwały) ból;
• wysoka gorączka, która nie reaguje na inne środki.

Ten lek jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku od 15 lat.

Jeśli po upływie 3-5 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy skontaktować się z lekarzem.

SKŁAD
Co zawiera lek Pyreox

• Substancją czynną leku jest metamizol sodowy jednowodny. Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg metamizolu sodowego jednowodnego.
• Pozostałe składniki to:

rdzeń tabletki: makrogol 4000, magnezu stearynian
otoczka tabletki: Opadry 03F280040 White zawierający hypromelozę (6 mPas), tytanu dwutlenek (E171), makrogol 8000, talk

DAWKOWANIE
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w tej ulotce dla pacjenta, lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dawka zależy od nasilenia bólu lub gorączki oraz indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek Pyreox.

Zawsze należy wybierać najmniejszą dawkę potrzebną do opanowania bólu i gorączki.

Wystąpienia wyraźnego działania można spodziewać się w ciągu 30 do 60 minut od podania doustnego.

Lek należy przyjmować doustnie, popijając odpowiednią ilością płynu (np. szklanką wody). Lek można przyjmować z jedzeniem lub niezależnie od posiłku.

Dorośli i młodzież w wieku 15 lat i starsza
Osoby dorosłe i młodzież w wieku powyżej 15 lat (o masie ciała powyżej 53 kg) mogą przyjmować jedną do dwóch tabletek (500 mg do 1000 mg metamizolu) nie częściej niż do 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6-8 godzin, co odpowiada maksymalnej dawce dobowej 4000 mg.

Czas trwania leczenia
Leku Pyreox nie należy stosować dłużej niż przez 3 do 5 dni. Jeśli po tym okresie objawy będą się utrzymywać lub nasilą się, pacjent powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
W przypadku długotrwałego leczenia lekiem Pyreox wymagane są regularne badania morfologii krwi z rozmazem.

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 15 lat
Lek Pyreox nie powinien być stosowany u dzieci i młodzież w wieku poniżej 15 lat. Dostępne są inne postacie i dawki tego leku przeznaczone dla młodszych dzieci; należy zapytać o nie lekarza lub farmaceutę.

Osoby w podeszłym wieku i pacjenci ze złym ogólnym stanem zdrowia i (lub) z zaburzeniami czynności nerek
U osób w podeszłym wieku, pacjentów osłabionych i pacjentów z obniżoną czynnością nerek dawkę należy zmniejszyć, ponieważ wydalanie z organizmu produktów rozpadu metamizolu może być opóźnione.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
Z uwagi na zmniejszenie tempa eliminacji z organizmu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek leku. W przypadku krótkotrwałego stosowania zmniejszenie dawki nie jest wymagane. Brak jest danych dotyczących długotrwałego stosowania.

PRZECIWWSKAZANIA
Kiedy nie stosować leku Pyreox

• jeśli pacjent ma uczulenie na metamizol, inne pirazolony lub pirazolidyny (np. fenazon lub propyfenazon, fenylobutazon, oksyfenbutazon) lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
• jeśli u pacjenta wystąpiła reakcja, np. agranulocytoza, po zastosowaniu tych substancji czynnych;
• jeśli u pacjenta występuje astma związana ze stosowaniem leków przeciwbólowych lub inna postać nietolerancji leków przeciwbólowych, tj. skurcz oskrzeli (nagłe zwężenie dolnych dróg oddechowych) bądź inne reakcje alergiczne, takie jak pokrzywka, zapalenie błony śluzowej nosa, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk różnych części ciała, najczęściej twarzy i gardła), w odpowiedzi na leki przeciwbólowe takie jak salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe, w tym

niesteroidowe leki przeciwzapalne takie jak: diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen;

• jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po leczeniu choroby nowotworowej) lub zaburzenia wytwarzania komórek krwi;
• jeśli u pacjenta występuje ostra przerywana porfiria wątrobowa (choroba dziedziczna objawiająca się zaburzeniami syntezy hemoglobiny);
• jeśli u pacjenta występuje wrodzony brak enzymu o nazwie dehydrogenaza glukozo-6-fosforanowa;
• jeśli pacjentka jest w ostatnich trzech miesiącach ciąży.