Stoperan kapsułki twarde 2 mg, 8 sztuk

Stoperan kapsułki twarde 2 mg, 8 sztuk

Stoperan to produkt leczniczy o działaniu przeciwbiegunkowym. Stosuje się go w biegunkach, które nie są wywołane zakażeniem bakteryjnym. 

Skład

Substancją czynną leku jest loperamidu chlorowodorek (Loperamidi hydrochloridum).

Jedna kapsułka twarda zawiera 2 mg chlorowodorku loperamidu. 

Substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, talk, magnezu stearynian, skład kapsułki żelatynowej: żelatyna, erytrozyna (E127), błękit patentowy (E131), tytanu dwutlenek (E171), żółcień chinolinowa (E104).

Dawkowanie

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat

• Biegunka ostra: pierwsza dawka 2 kapsułki (4 mg), a następnie 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.
  Nie należy stosować dawki większej niż 8 kapsułek (16 mg) na dobę.
• Biegunka przewlekła: początkowo 1 kapsułka (2 mg) 2 razy na dobę, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 4-6 kapsułek (8-12 mg) na dobę.

Dzieci w wieku od 9 do 12 lat:

• Biegunka ostra: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.
  Nie należy stosować dawki większej niż 3 kapsułki (6 mg) na dobę.
• Biegunka przewlekła: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.
  Nie należy stosować dawki większej niż 3 kapsułki (6 mg) na dobę.

Dzieci w wieku od 6 do 8 lat:

• Biegunka ostra: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.
  Nie należy stosować dawki większej niż 3 kapsułki (6 mg) na dobę.
• Biegunka przewlekła: 1 kapsułka (2 mg) po każdym luźnym wypróżnieniu.
  Nie należy stosować dawki większej niż 2 kapsułki (4 mg) na dobę.

Lek Stoperan przyjmuje się doraźnie, więc po uzyskaniu poprawy można zaprzestać jego stosowania.

Działanie

Stoperan zawiera loperamid, który działa dwojako. Powoduje spowolnienie ruchów jelit, dzięki czemu treść pokarmowa przesuwa się wolniej. Stoperan również wpływa na zwiększenie wchłaniania wody w jelitach, co wpływa na konsystencję stolca, który staje się bardziej zwarty. 

Wskazania

Stoperan stosuje się do objawowego leczenia ostrej i przewlekłej biegunki. 

Przeciwwskazania

Kiedy nie stosować leku Stoperan?

• jeśli pacjent ma uczulenie na loperamid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• w stanach, w których niepożądane jest spowalnianie perystaltyki jelit z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, okrężnicy olbrzymiej i toksycznego rozszerzenia okrężnicy,
• stosowanie leku Stoperan należy natychmiast przerwać w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit,
• w niedrożności jelit, ostrym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, ostrym rzucie krwotocznego zapalenia jelita grubego, rzekomobłoniastym zapaleniu jelit, zwłaszcza związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania,
• w bakteryjnym zapaleniu jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter,
• w ostrej czerwonce z krwią w kale i przebiegającej z podwyższoną temperaturą ciała.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (u mniej niż 1 na 10 000 osób, w tym pojedyncze przypadki):

• bóle i zawroty głowy, zmęczenie, senność;
• ból brzucha, zaparcia, nudności i wymioty, niedrożność jelit, rozszerzenie okrężnicy, w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy, wzdęcia z oddawaniem wiatrów i niestrawność, suchość w jamie ustnej;
• wysypka, pokrzywka i świąd, obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa, w tym zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy i martwica toksyczno-rozpływna naskórka;
• reakcje alergiczne, niekiedy ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny;
• zatrzymanie moczu.

Wiele zdarzeń niepożądanych związanych ze stosowaniem loperamidu jest częstymi objawami zespołów biegunkowych (dyskomfort i ból w jamie brzusznej, nudności, wymioty, suchość w jamie ustnej, zmęczenie, senność, zawroty głowy, zaparcia, wzdęcia z oddawaniem wiatrów). Często objawy te trudno jest odróżnić od działań niepożądanych stosowanego leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

• U pacjentów, u których występuje gorączka oraz krew w kale, przed rozpoczęciem podawania loperamidu należy ustalić przyczyny biegunki. Należy zachować ostrożność stosując Stoperan w biegunce bakteryjnej.
• U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lek należy stosować ostrożnie ze względu na możliwość toksycznego działania leku na ośrodkowy układ nerwowy.
• U pacjentów przyjmujących zbyt duże leku (przekraczające podane dawkowanie) notowano występowanie ciężkich zaburzeń pracy serca (m.in. przyspieszony lub nieregularny rytm serca).
• Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
• Przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Stosowanie innych leków

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Stoperan może wchodzić w interakcję z chinidyną (lek stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca) i rytonawirem (terapia zakażeń wirusem HIV). 

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem

• Zaleca się popicie leku Stoperan wodą.
• Lek Stoperan może być stosowany na czczo lub po posiłku.
• Stoperan przyjmowany w dawkach stosowanych w leczeniu biegunki praktycznie nie przenika do centralnego układu nerwowego, a więc ryzyko interakcji z alkoholem jest minimalne.

Ciąża i karmienie piersią

Jeśli pacjentka jest w ciąży lub przypuszcza, że może być w ciąży, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Loperamid przenika do mleka matki.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Nie należy stosować u dzieci poniżej 6 roku życia.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn

W przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą wystąpić: zmęczenie, zawroty głowy lub senność. Dlatego też należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn.