Altabactin maść (Baneocin) 20 g

Działanie: Baneocin ma to maść do stosowania miejscowego na skórę. Lek zawiera dwie substancje czynne o działaniu przeciwbakteryjnym - bacytracynę i neomycynę. Dzięki skojarzonej reakcji tych substancji lek ma szeroki zakres działania. Bacytracyna zabija przede wszystkim bakterie Gram-dodatnie, a neomycyna zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne. Baneocin nie działa na grzyby i wirusy.
Wskazania: Baneocin jest wskazany w miejscowym leczeniu bakteryjnych zakażeń małych powierzchni skóry (jak np. zakażenie niewielkich ran, zakażenie skóry w przebiegu odmrożeń i oparzeń).
Przeciwwskazania: Jeśli pacjent jest uczulony na bacytracynę, neomycynę, inne antybiotyki aminoglikozydowe lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku; na duże powierzchnie skóry, w ciężkich uszkodzeniach skóry oraz długotrwale, ze względu na ryzyko toksycznego działania leku na nerki i słuch, z utratą słuchu włącznie; jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia czynności serca lub nerek; jeśli u pacjenta stwierdzono wcześniej uszkodzenie narządu słuchu (przedsionka lub ślimaka); jeśli pacjent ma przedziurawioną (perforacja) błonę bębenkową, nie należy stosować maści do ucha zewnętrznego; do oczu i na błony śluzowe; na rany głębokie lub kłute, sączące zmiany chorobowe; ciężkie oparzenia; duże powierzchnie uszkodzonej skóry.
Działania niepożądane: Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. W trakcie leczenia, zwłaszcza długotrwałego, mogą wystąpić reakcje uczuleniowe, jak: rumień (czerwono-sine plamy na skórze, niekiedy z pęcherzami), nadmierna suchość i łuszczenie skóry, wysypka skórna i świąd. Reakcje alergiczne, w tym ciężkie, występują rzadko (głównie w postaci wyprysku kontaktowego). U około 50% pacjentów uczulonych na neomycynę może wystąpić uczulenie również na inne antybiotyki aminoglikozydowe. Baneocin stosowany na duże powierzchnie uszkodzonej skóry może uszkadzać nerki, słuch, narząd słuchu lub działać na układ nerwowy. Istnieje ryzyko uczulenia na światło lub reakcji fototoksycznych w przypadku przebywania na słońcu lub opalania się w solarium (promieniowanie UV). Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dawkowanie: Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według wskazań lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Stosować od 2 do 3 razy na dobę. Cienką warstwę maści należy nakładać na chorobowo zmienione miejsce na skórze. W razie potrzeby można przykryć opatrunkiem. Nie stosować dłużej niż 7 dni. Jeśli po upływie 7 dni nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy zwrócić się do lekarza. Nie należy stosować więcej niż 200 g leku Baneocin na dobę. Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Baneocin: W razie zastosowania większej niż zalecana ilości leku Baneocin lub przypadkowego przyjęcia doustnego, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Baneocin stosowany w dużych dawkach na duże powierzchnie skóry, rany lub na uszkodzoną skórę może działać toksycznie na nerki, narząd słuchu i na układ nerwowy. Pominięcie zastosowania leku Baneocin: Należy kontynuować stosowanie leku bez zwiększania następnej dawki. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Interakcja: Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować. W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli: pacjent ma otrzymać leki do znieczulenia ogólnego, pacjent stosuje: inne antybiotyki (leki stosowane w zakażeniach bakteryjnych), leki moczopędne (leki zwiększające wytwarzanie moczu), opioidowe leki przeciwbólowe, leki zwiotczające mięśnie. Nie stosować leku jednocześnie z: lekami mogącymi uszkadzać nerki i narząd słuchu, jak silnie działające leki moczopędne, np. furosemid, kwas etakrynowy; lekami mogącymi uszkadzać nerki, jak cefalosporyny lub antybiotyki aminoglikozydowe. W razie wątpliwości, czy pacjent przyjmuje wyżej wymienione leki, należy zapytać lekarza lub farmaceutę.
Substancja czynna: Bacitracinum, Neomycinum
Podmiot odpowiedzialny: Podmiot odpowiedzialny: Sandoz GmbH, Biochemiestrasse 10, 6250 Kundl, Austria

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.